Ontwerp A

Wat een entree! Parkgevoel door bomen oogt aangenaam in de stad, nodigt uit om te flaneren; hun schaduw in de zomer en kleurenspel in andere seizoenen zorgen voor een waardig samenspel met het prachtige station waar iedereen vertrekt en aankomt. Het ondergrondse netwerk van de stad vindt een mooie link naar boven als de wortels van boomvormen van de luifel. Een goede beschutting die zal spelen met licht in alle seizoenen (maar de driehoek vloekt); ook het licht in de ondergrond binnenbrengen is een mooi idee uit de natuur. De omgeving laat zich zo ontdekken. Meer groen brengt vlinders, vogels en kleur, biedt verpozing en rust zonder de energie en mobiliteit van een metropool in beweging te negeren. De groene lijn is functioneel én visualiseert het hergebruik van water; een sterk symbool in dit ontwerp voor de koers die de stad kan varen.

Dat is Grandeur voor Antwerpen in de toekomst! 

Driehoekige luifel staat haaks op de ronde vormen; dat kan organischer als globale vorm. Te weinig aandacht voor groen en ontharding op de grond; bloemenweides als knipoog naar de bloemenborders van vroeger? Meer evenwicht tussen verharding waar nodig (o.a. voor waterhergebruik en vlotte passage) en bijv. wandelpaden in fijn grint onder de bomen zou het geheel ten goede komen en de duidelijkheid onder gebruikers verbeteren (wandelen, verpozen, trage maar ook snelle passanten zoals  fietsers, steppers, rollerbladers en skaters...). Vergeet ook de Carnotstraat niet in dit verhaal.  Het wordt anders snel een conflictzone. Geef iedereen zijn plek.