Ontwerp D

Dit ontwerp geniet mijn voorkeur omwille van de sfeerbepaling, indeling en integratie van plein- en parkvorming. Maar net als de drie andere ontwerpen zit het pijnpunt in de noordoostelijke hoek, waar de bestaande verrommeling en navenante ingebouwde gebruikersconflicten nog versterkt worden.

Een plein of park ontwerpen vlak voor een centraal station in een grote stad: dat is niet de grootste uitdaging. Wel hoe je wandelaars, fietsers en OV-vervoer er op een leesbare en veilige manier verwerkt, wat de leefbaarheid bepaalt.

Het plein wordt vanuit drie hoeken betreden. Vanuit de De Keyserlei is die betreding voor alle gebruikers goed leesbaar. De moeilijke betreedpunten bevinden zich ten noorden van het Astridplein: hoek west en hoek oost, zeg maar. Beide punten functioneren verrommeld en conflictrijk vandaag, en zullen dat ook in de nieuwe ontwerpen blijven doen. 

Om hieraan te verhelpen zijn fundamentele keuzes noodzakelijk, fundamenteler dan de keuzes die de voorgelegde ontwerpen bepalen. Het verplaatsen van de bussen naar de Rooseveltplaats was zo'n keuze. Het knippen van de straat ter hoogte van de De Keyserlei was ook zo'n keuze. Het schrappen van de keerlus voor de tram kan een volgende keuze zijn (= de tram begeeft zich niet meer op het plein). Het strikt scheiden van het fietspad en de perrons voor bussen en trams is ook zo'n keuze (vandaag strijden fietsers en OV-gebruikers er voor dezelfde ruimte, wat bestendigd wordt in alle voorgelegde ontwerpen; kan verholpen worden door het fietspad ten zuiden van de metro-ingang te situeren). De grootste keuze betreft de inrit voor de ondergrondse autogarage en de keuze voor een ondergrondse garage onder het Astridplein tout court, gelet op de vaststelling dat Antwerpen-Centraal al zo'n parkeerplaats heeft aan de zuidkant (Kievitplein) evenals een kiss and ride zone. Autobereikbaarheid van het station kan volledig daar afgewikkeld worden, wat de hoeken west en oost (zie hoger) aan de noordelijke zijde van het Astridplein evenals de Gemeentestraat zelf van verschillende conflictpunten tussen voetgangers/fietsers en auto's kan bevrijden. Vooral de noordoostelijke hoek dreigt nog slechter te eindigen dan nu al het geval is. Daar komen pakken voetgangers en fietsers uit de voorstad uit op het plein. Een inrit naar een parkeerplaats daar situeren is van die hoek helemaal een restruimte maken.